4. อสิตาภุชาดกโลภมากลาภหาย[317] พระองค์นั่นแหละ ได้กระทำเหตุอันนี้ ในบัดนี้ หม่อมฉันปราศจากความรักในพระองค์ แล้ว ความรักนั้นประสานกันอีกไม่ได้ ดุจงาช้าง อันตัดขาดแล้วด้วยเลื่อย ฉะนั้น. [318] บุคคลผู้ปรารถนาเกินส่วน ย่อมเสื่อมจาก ประโยชน์ เพราะความโลภเกินประมาณ และ เพราะความเมาอันเกิดจากความโลภเกินประมาณ เหมือนเราเสื่อมจากนางอสิตาภุ ฉะนั้น . อรรถกถาอสิตาภุชาดกที่ 4 พระศาสดาเมื่อประทับอยู่ ณ พระเชตวันมหาวิหาร ทรง |